Evrendeki her şey, düzenli durumundan düzensizliğe doğru akar. Aklınıza gelebilecek her bir zerre, (yeterince bekleyecek vaktiniz varsa) bozunmaya uğrayacaktır.
Evren yasaları içerisinde en kuvvetli olan bu kural, içinde yaşadığımız “kaos” sürecindeki düzensizliğe meyilin ölçüm birimidir. . Her şey eskiyecektir, bozulacaktır, çürüyecektir, eriyecektir, ayrışacaktır ta ki evren ilk oluştuğundaki ısı seviyesi, evrenin tümüne eşit miktarda yayılana dek…
İlk bakışta, kötü bir senaryo gibi geldi bana. Üzerinde düşünmeye devam edince, mutlak “son” noktasında, her şeyin belki de mutlak “güzel” haline ulaşacağı fikrine kapıldım. Bizim “bozunma” olarak gördüğümüz bu süreç, nihayetinde en güzel durumuna ulaşacak.
“Bilinç” olarak tanımlanan, biz insan türünde gözlemlenmiş bu soyut kavram, sürecin sonuna dek varlığını korumaya başarırsa, o anı tahayyül edebilmek imkansız sanırım. Bugün, evrendeki bozunmaya dair tecrübelerimiz, mutlak “güzel” in ancak bir zerresi olabilir…
Emrah DURAN
Bir yanıt yazın