HZ. HIZIR

İnsanların en zor anında, insanlara yardım ettiğine inanılmaktadır. Bunun yanı sıra başka bir inanışa göre kıyamet zamanında Deccal’in yalanlarını yüzüne vuracak kişi olmaktadır. Allah’ın salih kulu olan Hz. Hızır, büyük hikmete ve mistik bilgiye sahip bir kimse olarak tarif edilmektedir. Hızır; Türk, İslam ve Orta Doğu inançlarında peygamber olması muhtemel kişiler arasında sayılır. Hıdır veya Kıdır olarak da söylenir.

Hızır, zor anlarında insanların yardımına koşar, başkalarının kılığına bürünebilir, olağanüstü özellikleri olan bir peygamber olarak düşünülür. Ölümsüzlüğe ulaştığı söylenir. İnsanlara ak sakallı biri gibi ya da bir tanıdığı gibi görünebilmektedir. Bazen darda olan insanlara yardım etmek için gelirken bazen de onlara bir ilim öğretmek amacı ile gelmektedir. Kur’an-ı Kerim’de de Allah (cc) tarafından kendisine bazı özel hikmetler ve ilimler verilen birinden bahsedilmektedir. Allah darda kalana, eğer dilerse, Hızır Aleyhisselam üzerinden yardım gönderir. Fakat unutmamak icap eder ki yardım Hızır’dan değil Allah’tandır. Velhasıl Allah Teâlâ’nın lutfu ile Hızır Aleyhisselam herkese görünebilir.

            Allahu Teâlâ her insanın karşısına Hz. Hızır’ı çıkarabilir. Bu karşılaşmada önemli olan Hz. Hızır’ı tanımak anlamaktır. Bende tam olarak bununla alakalı kendi hikayemi sizlerle paylaşmak istiyorum.

            Benim çocukluğum ve gençliğim tek katlı küçük bir evde geçti. Evimiz bir yamaçta bulunuyor, diğer evler arasından geçen dar engebeli patika yollarla asfalt yola bağlanıyordu. Birgün evde tek başıma otururken dış kapı çaldı. Kapının sesini duyunca yerimden kalkarak gidip kapıyı açtım. Karşımda orta boylarda aksakallı, ak saçlı, nur yüzlü ve insanın içine huzur veren bakışları olan bir ihtiyar vardı.

• Amcacım buyur bir şey mi istedin birine mi baktın?
• Oğlum çok açım. Varsa bana bir şeyler verebilir misin?

Evde yalnızdım ve tanımadığım ilk defa gördüğüm birinin bu talebi ve isteği karşısında şaşkınlık ve tedirginlik yaşayarak bir an boş gözlerle baktım. Şaşkınlığımı üzerimden atıp kendime geldiğimde;

• Amca evde kimse yok ayrıca şu an sana verebileceğim bir şey de yok.
• Emin misin evladım hiç mi bir şey yok?
• Evet.
• Bir ekmek parası bari versen?
• Param da yok.
• Oğlum vitrine baksan bardakların olduğu yerde vardır belki?
• Hayır amca evde de hiç para yok..

Amca ile yaşadığım diyaloğun ardından kapıyı kapatarak eve girdim. Amcanın söyledikleri aklımdaydı ve direk vitrine baktım. Vitrinde onun dediği gibi bardakların olduğu yerde bir miktar para bulunuyordu. Hiç düşünmeden vitrinden parayı aldım ve amcaya yetişerek parayı vermek için dışarı koştum. Ancak ortalıklarda kimsecikler yoktu. Bütün bu olanlar saniyeler içinde olmuştu. Bu kısa süre içerisinde ihtiyar birinin diğer evler arasından geçen dar engebeli patika yolları aşarak asfalt yola çıkıp uzaklaşması imkansızdı. Bu olay yaşandığında 16-17 yaşındaydım. Bir müddet durumu algılamaya çalıştım. İnsan genç yaşta bazı yaşananlara anlam veremiyor. Saniyeler içinde ihtiyar birinin bir anda buharlaşır gibi ortadan kaybola bilmesi imkansız ancak Hızır olması lazım. Belki de Allahu Teâlâ Hz. Hızır’ı karşıma çıkarmıştı ama ben anlayamamıştım.

Allahım kimseyi dara düşürmesin zorda bırakmasın. İnsanın başı dara düşmedikçe de bütün gücüyle çalışıp sıkıntısına çare bulmaz. “Kul sıkışmayınca Hızır yetişmez.” derler.