Aytar Dergi

Gerçeklik: Gerçek olan, var olan şeylerin tümü; gerçek, asıl, hakikat, hakikilik, sahihlik, şeniyet, realite, reellik anlamlarına gelir.

Ümit: Ummaktan doğan duygu, bu duyguyu veren kimse veya şey, olması beklenilen veya olacağı düşünülen şeye ümit denir.

Vefa: Sevgiyi sürdürme, sevgi, dostluk bağlılığıdır.

Emek: Bir işin yapılması için harcanan beden ve kafa gücü; alın teri, uzun ve yorucu, özenli çalışma, İnsanın bilinçli olarak belli bir amaca ulaşmak için giriştiği, hem doğal ve toplumsal çerçevesini hem de kendisini değiştiren çalışma sürecine emek denir.

Nedensellik: Birbirlerine neden ve sonuç olarak bağlanan iki olay, durum, olgu ve özellik arasındaki sabit ve sürekli ilişki; illiyettir.

Korku, çekinme ve kuşku duymadan inanma ve bağlanma duygusu; emniyet, itimat, yüreklilik ve cesarete ”güven” denir.

Güven içerisinde gerçekliği, ümit, vefa, emek ve nedenselliği barındırır. İnsanların birbirine güven duyması için karşılıklı gerçek bir ilişki ve diyalog içinde olmaları gerekir. Gerçekliğe ise samimiyet ve içtenlikle ulaşılır. Eğer bir ikili ilişkide hile, aldatma, yalan ve samimiyetsizlik gibi olumsuz etkenler içinde bulunuyorsa güven inşa edilemez. İnsan ancak güvendiği kişiler ile geleceğe ümit ile bakabilir. Güven duyduğumuz insanlarla hayal kurar, hedef koyar ve gelecekle ilgili beklentilerimiz veya olacağını düşündüğümüz şeyleri ümit ederiz. Geleceğe ümit ile bakabileceğimiz insanların olması bize güvende olduğumuzu hissettirir.

Güven duyduğumuz insanlarla aramızda bir bağ kurulur. Bu bağ sevgi, saygı ve dostluk bağıdır. İnsanlar arasındaki bağ ne kadar güçlü ise o kadar birbirlerine tutunurlar ve şartlar ne olursa olsun vefa örneği göstererek güçlü bir güven temin ederler. İnsan sevdiği önemsediği değer verdiği kişiler için emek verir. Birine emek vermek birlikte hayata tutunmak için çaba göstermektir. Emek verdiğimiz kişilere karşı bizleri hayal kırıklığına uğratmadıkları ortak menfaatler doğrultusunda hareket edildiği kişisel menfaatlerin arka plana atıldığı sürece sonsuz güven duyarız. Kişiler birbirlerine neden ve sonuç olarak bağlanan iki olay, durum, olgu ve özellik arasındaki sabit ve sürekli ilişki içindedirler. Kişiler arasında yaşanan olaylar neden sonuç ilişkisine bağlı olarak nedensellik içindedir. Bu sürdürülebilir döngüde nedenlerin olumlu sonuçlar doğurması güveni olumsuz sonuçlar doğurması ise güvensizliği getirir.

Bir insanla birlikte yapay ve samimiyetsizlikten uzak gerçek bir ilişki içindeysek, geleceğe ümit ile bakabiliyorsak, birbirimize karşı büyük bir vefa duygumuz varsa, en önemlisi birbirimiz emek vermişsek ve birbirimize neden – sonuç olarak bağlanmışsak sağlam zemin üzerine güçlü bir GÜVEN duygusu inşa etmemiz ve karşılıklı güven duymamız için hiçbir neden yoktur.

Ferhat R. KİBAROĞLU