Sanat uğraşısı, insanın hapsolduğu (sahte) gerçeklik kafesinden kaçma çabasıdır. .
Herkesin kafesi aynı değildir. (kimisi için iş yeridir, kimisi için ailesidir, kimisi için okuludur veya arkadaş çevresidir. Etrafında ki insanlar ise gerçekliği hiç sorgulama ihtiyacı duymadan, kendilerine verilmiş mutluluk hedefi illüzyonlarına sanki binlerce yıl yaşayacaklarmış gibi kör bir halde sürekli koşturmaca içinde yaşayan ve bununla övünen kişilerdir çoğunlukla).
Dolayısıyla farklı şekillerde emek verir herkes. Beslendiği duyguları ve kullandığı yöntemleri farklı olan insanların buluştuğu gerçeklik üstü bir mecradır.
Aslında çoğu zaman ortaya çıkan eserden ziyade, sanatkarın ve onun muhatabının ortak bir his ve frekans seviyesinde bir araya gelebilmesi önemlidir. Farklı eserleri beğenen farklı insanları aynı düzleme taşıyan bu uğraş sayesinde geçmiş yüzyıllarda insanların topluluklar halinde uyanışları, bizim bugünkü medeniyet seviyesine ulaşmamızda büyük katkı sağlamıştır…
Emrah DURAN
Bir yanıt yazın